- zgromić
- zgromić {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}gromić I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zgromić
Look at other dictionaries:
zgromić — dk VIa, zgromićmię, zgromićmisz, zgrom, zgromićmił, zgromićmiony «ostro upomnieć, złajać, skarcić» Zgromić hałasujące dzieci. ◊ Zgromić kogoś wzrokiem, spojrzeniem «ostro, karcąco spojrzeć na kogoś» … Słownik języka polskiego
gromić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, gromićmię, gromićmi, gromićmiony {{/stl 8}}– zgromić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} gwałtownie, z oburzeniem, najczęściej bezpośrednio krytykować czyjeś złe zachowanie, postawę; ganić, karcić … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przejechać — dk, przejechaćjadę, przejechaćjedziesz, przejechaćjedź, przejechaćał, przejechaćany przejeżdżać ndk I, przejechaćam, przejechaćasz, przejechaćają, przejechaćaj, przejechaćał, przejechaćany 1. «jadąc przebyć jakąś drogę, przestrzeń» Przejechać… … Słownik języka polskiego
spiorunować — dk IV, spiorunowaćnuję, spiorunowaćnujesz, spiorunowaćnuj, spiorunowaćował, spiorunowaćowany 1. rzad. «obezwładnić, porazić kogoś jak piorunem» ◊ Spiorunować kogoś wzrokiem, spojrzeniem «spojrzeć na kogoś groźnie, karcąco, z naganą; zgromić… … Słownik języka polskiego
